Παρασκευή 30 Ιουλίου 2010

Απελλού 8

Σε πολυκατοικίες γκρίζες του πενήντα,
τα παιδικά σου χνάρια όταν ψάχνεις,
μόνο χαλάσματα θα βρεις να σε πλακώσουν.
Είναι κατάρα αλλού να ζείς κι΄αλλού να υπάρχεις.

Αγγίζεις τοίχους, και θαρρείς θα ξαναζήσεις,
γέλια και κλάματα ενός κόσμου πιά χαμένου.
Και μοιάζει ευλογία η μυρωδιά εκείνη της κλεισούρας.
(Σαν θυμιατό πάνω από κλίνη πεθαμένου).

Πόρτα κλειστή, του κάτω κόσμου μονοπάτι.
Πίσω της χρόνια και ψυχές που έχουν φύγει.
Θλίψη.Αιώνια.Αιώνια σαν τρέλα.
Γίνεται σάβανο λευκό και σε τυλίγει.

Ρούχα απλωμένα στην πλακόστρωτη ταράτσα, 
μαύρα πανιά στου γυρισμού σου το καράβι.
Λόγια ασυνάρτητα.Τα έχεις πιά χαμένα.
Ποιός θα πονέσει τάχα, ποιός θα καταλάβει...

Οκτώ και τέταρτο.

Κάθε πρωί μιά σκέψη μεγάλη με επισκέπτεται.
Θαρρείς πως ξέρει μάλιστα την ώρα, και κάθε μέρα,
οκτώ και τέταρτο είναι κεί κι' ορθώνεται μπροστά μου.
Προβλήματα που άλυτα φαντάζανε ως χθές,
προβλήματα που ήξερα και άλλα που δεν ήξερα,
(κι΄αυτά είναι περισσότερα),
από άγρια σκυλιά,
σε σύντροφους πιστούς και τρυφερούς μεταμορφώνονται,
και αναζητούν το χάδι μου.
Και τότε γώ το δίνω γιατί τότε μπορώ.
(Και όχι γιατί έχω ως ανόητος την λύσι).
Αλλά γιατί είναι πρωί και η σκέψη που με επισκέπτεται
έχει μέσα της την ελπίδα του χρόνου που απομένει.
Ως την νύχτα.

Πέμπτη 29 Ιουλίου 2010

Ελεύθερος.

Ελεύθερος, μου λές πως είμαι.
Βουλή και βούληση όλα δικά μου.
Της μοίρας μου ο μόνος τιμονιέρης.
Του άστρου μου εγώ το μόνο φώς.

Κι' εκεί που εσύ καμώνεσαι πως με θαυμάζεις,
γιά όλα τούτα τα (τάχατες) ωραία,
εγώ από μέσα μου ζηλεύω όλους εκείνους
που ελεύθεροι δεν είναι, ευτυχώς.
Που κάποιο χέρι τους δεσμεύει το δικό τους
και μιά αγκαλιά (σαν φυλακή) συχνά τους κλείνει.
Ποιός νάναι ελεύθερος ζητάει την ώρα εκείνη
που τα κορμιά αναζητούν το λυτρωμό τους ; 

Ελεύθερος μου λες πως είμαι.
Βουλή και βούληση όλα δικά μου.
Μα τι δεν θάδινα να είχα πίσω τη σκλαβιά μου
αρκεί τις νύχτες δίπλα σου να κείμαι.

Δίπλωμα οδηγήσεως

Άνθρωποι δίχως κανένα προορισμό,
χωρίς καμμιά συναίσθηση της ομορφιάς του δρόμου,
θέλουν να βγάλουν δίπλωμα.
Τί να το κάνουν ;