Τετάρτη 22 Φεβρουαρίου 2012

Αλλαγή χρήσης

Δεν άντεξε η Χαρά την κρίση.
Πόσα βιβλία να πουλήσεις τάχα
στους εξαθλιωμένους ?
Και σύ νάσαι απλώς η "Χαρά"
μεσήλικη γυναίκα προς τη δύση της,
και δίχως την υπόσταση ενός barcode
που κάνει τον πελάτη να σε σέβεται ?

Δεν πούλαγε βιβλία μόνο.
Μα και μολύβια και παιχνίδια και μπογιές.
Κι όταν ανοίγαν τα σχολεία
γιορτή λες κι γινόταν.
Φωνές παιδιών κι επιθυμίες
κι ελπίδες κι όνειρα και χρόνος και αύριο.
Γιατί, το αύριο πουλούσε η Χαρά.

Τώρα ένα θάνατος πλημμύρισε το χώρο.
"Ενεχυροδανειστήριον".
Με κίτρινες σα πυρετό ταμπέλες γύρω-γύρω,
να φαίνονται από μακριά,
μήπως και χάσει η απόγνωση το δρόμο
και δεν βρεί λύση. (Πριν από την τελευταία).

Φωνές παιδιών πιά δεν ακούγονται εκεί μέσα
κι απελπισμένοι μοναχά τον μπαινοβγαίνουν.
Κι αντί το αύριο απ΄τη Χαρά να αγοράζουν
το χθές στη δυστυχία τους πουλάνε.